اسلامی ندوشن فردی چند سویه با ویژگی‌های بالا بود

به گزارش رویداد ایساتیس؛او این ادیب فرزانه را فردی چند سویه با ویژگی‌های بالا خواند و گفت: بی‌گمان، اسلامی ندوشن فرزند ایران فرهنگی بود.

این چهره فاخر کشور، اسلامی را نویسنده‌ای چیره دست، سخنور و از خوی و خیم خجسته ایرانی برخوردار دانست و گفت: ایران سرزمینی دلرباست و هر کسی ایران را به بسندگی بشناسد به ناچار به کامه خویش بدان دل خواهد بافت

استاد دانشگاه، در ادامه دکتر اسلامی ندوشن را بی گمان فرزند ایران فرهنگی خواند و گفت: به درستی، از این روی بود که دل به ایران باخت و همواره از ایران می‌گفت و می‌نوشت.

وی گفت: اسلامی ندوشن، این اندیشه را با کاویدن ایران گذشته، در ایران نو و ایران پس از اسلام جستجو کرد و سالها زندگانی خود را در این راه صرف کرد.

کزازی گفت: اسلامی ندوشن را «فرزند ایران» می‎خوانند ولی او فرزند کدام ایران بود؟

او افزود: ایران چهار نمود دارد؛ یکی ایران سیاسی که درازی تاریخ همواره دستخوش تغییر بوده است و در روزگار ما در تنگترین دامنه خود از دید جغرافیای سیاسی است.

وی ایران دیگر را ایران تاریخی و بسیار بزرگتر از این ایران کنونی خواند و گفت: سومین ایران که پهناورترین ایران است، ایران فرهنگی به شمار می‎آید که ایران تاریخی را در بردارد و سرزمینهای دیگر که هرگز بخشی از ایران تاریخی نبوده است.

این چهره فاخر کشورمان افزود: این ایران، تمام کشورهایی که پسوند «ستان» دارد و چند کشور دیگر را در برمی‎گیرد چرا که فرهنگ ایرانی، فرهنگی جهانی بوده و هست.

کزازی در ادامه گفت: تاریخ پژوهان باخترزمین بر این باور هستند که افلاطون جهان‌بینی خود را از فرهنگ ایرانی و جهان فروری ایرانی یاد گرفته است.

وی در ادامه گفت: آیین مهر در دوره اشکانی به شیوه‌ای شگرف به قلمروی روم می رود و در زمانی کوتاه که خردآشنای تاریخ شناسان شده است در این جهان‌شاهی در می‌گسترد و آیین فراگیر رومیان می شود و هنگامی که آیین ترسایی در روم گسترش می‌یابد نیز اگرچه آیین مهر از برونشان برمی‌افتد ولی در درون آنها باقی می‌ماند.

وی به وجود برخی مناسبت‌های فرهنگ ایران زمین در کشورهای اروپایی امروز از جمله روز خورشید، افزود: بسیاری از آیین‌های دیگر کشورها به آیین میترایی ایرانیان بازمی‌گردد.

کزازی در ادامه به رواج آیین مانیکیان ایرانیان در کشورهای اروپایی و برخی دیگر کشورها اشاره وافزود: اینها همگی از فراخنای ایران فرهنگی است.

وی ایران چهارم را ایران پس از اسلام خواند که برخلاف سه ایران دیگر مربوط به حال حاضر است نه سالهای گذشته و این ایران مربوط به ایران زبان پارسی است.

وی به گسترش این ایران در اقصی نقاط جهان نیز اشاره و عنوان کرد: این جهانشاهی ایران با زر و زور و ستم و خودکامگی پدید نیامده بلکه با فرهنگ ایرانی و ادب درخشان ایجاد شده است.

این استاد دانشگاه افزود: ایرانی کسی است که به ایرانی بودن خود می‎نازد و و می‎گوید من ایرانی هستم و شهروند این سرزمین سپند هستم و دانشورانه سخن می‌گویم.