ورزش و کسالت

رویداد ایساتیس: ورزش، دشمن کسالت، تنبلی و بی حالی و موجب نشاط و شادابی است. انسان هایی که ورزش نمی کنند- به ویژه اگر کار بدنی نیز نداشته باشند- اغلب در خود احساس سستی، کسالت، بی حالی و بی حوصلگی می کنند، ولی اگر همین ها روزی حداقل ده دقیقه ورزش و یا نرمش کنند، شاداب، سرحال و با نشاط خودهند شد.

رهبران دینی ما به شدت ما را از تنبلی، کسالت و آن چه موجب آن است بر حذر داشته اند. آنان کسالت و بی نشاطی را دشمن کار، فعالیت، تلاش و پیشرفت می دانند:

امام صادق علیه السلام فرمود:

“عدوُّ العمل الکسل؛

تنبلی و کسالت، دشمن کار و تلاش است.”

آنان میان مومن و کسالت، فاصله و دوری می بینند:

علی علیه السلام فرمود:

“یا همّام، المومن … بعید کسله، دائم نشاطه؛

ای همّام! شخص با ایمان از کسالت به دور و همیشه با نشاط است.”

آن ها کسالت را کلید هر کار بد و ناشایستی می دانند:

امام صادق علیه السلام فرمود:

“ایاک و الضّجر و الکسل، انّهما مفتاح کل سوء؛

از بی قراری کردن و تنبلی بپرهیز! زیرا این دو صفت، کلید همه کارهای بد و نا شایست می باشند.”

آنان کسالت را هم برای دین، زیان آور می دانند و هم برای دنیا:

امام صادق علیه السلام فرمود:

“الکسل یضر بالدین و الدنیا؛

کسالت به دین و دنیای انسان، زیان وارد می سازد.”

ما را از اعتماد کردن در کارها به انسان کسل و بی حال، برحذر داشته اند:

امام علی علیه السلام فرمود:

“لاتتکل فی امورک علی کسلان؛

در کارهایت به انسان کسل و بی حال اعتماد مکن! (و انجام کارهایت را به او محوّل منما.”