مرد تمام نشدنی کوهنوردی یزد برای هفتاد و یکمین بار به قله دماوند صعود کرد

به گزارش رویداد ایساتیس به روابط عمومی هیات ورزش کارگران استان یزد؛ مهدی گلشن نیا یکی از مفاخر ورزش استان یزد که در چندین رشته ورزشی به صورت حرفه ای از جمله کوهنوردی، دوچرخه سواری و شنا فعالیت می کند، بار دیگر در سن ۶۳ سالگی موفق شد با فتح قله دماوند برای استان یزد به ویژه جامعه شریف کارگری افتخار آفرینی کند.

گلشن نیا که ورزش را از سنین پایین با جدیت در برنامه روزمره خود قرار داد، تاکنون افتخارات زیادی برای جامعه ورزش استان یزد رقم زده است که بی شک ورزش دوستان استان و حتی کشور نیز با وی آشنایی دارند.

وی که پیش از این ۷۰ بار فاتح قله دماوند شده بود، این بار در زمستان دست به کار بزرگی زد و با ۶۳ سال اقدام به صعود به این قله را کرد.

در ادامه قسمتی از گزارش این صعود را از زبان مهدی گلشن نیا می خوانیم؛
” «زمستان» بهار کوهنوردی است و پای بر گنبد گیتی گذاشتن چه خوش است. چهارشنبه ۱۵ دی ماه تصمیم به صعود قله دماوند گرفتم که با توجه به مناسب بودن شرایط آب و هوا و باز بودن پناهگاه ها بعد از ظهر با قطار عازم تهران شدم. پنج شنبه صبح به تهران رسیدم. از طریق مترو خود را به تهرانپارس رساندم و از آنجا با اتوبوس ساری به سمت دماوند رفتم و در نزدیکی پلور پیاده شدم. پس از اندکی پیاده روی بالای سر پلور، در نزدیکی جاده سد لار، سوار اتومبیلی شدم که از آنجا می گذشت، بنده را در ابتدای جاده پارکینگ دماوند پیاده کرد.
ساعت ده نیم، بعد از پیاده روی در پارکینگ دماوند رهسپار مسجد صاحب الزمان شدم. وقتی به مسجد رسیدم به دلیل نو بودن کفش پایم دچار زدزدگی شد که به کمک و لطف کوهنوردان اصفهانی پایم را پانسمان کردم.
نزدیک ساعت ۱۱:۳۰ به سمت پناهگاه بارگاه سوم حرکت کردم و ساعت ۱۵:۳۰ به بارگاه سوم رسیدم. پناهگاه امکانات خوبی دارد در سه طبقه و دارای اتاق های جداگانه است پتو برای کوهنوردان تدارک دیده شده اما نه مجانی. بوفه خوبی هم داشت اجناس متنوعی در آن فروخته می شد آب معدنی ۱.۵ لیتری به مبلغ ۲۰،۰۰۰ تومان، عدسی ۳۰،۰۰۰، لوبیا ۵۰،۰۰۰، چایی نبات ۱۰،۰۰۰ و کوکا ۲۰،۰۰۰ بود. البته من به لطف همسرم، خانم ارشد نیازی به آن غذا ها به غیر از آب معدنی نداشتم چون سه وعده غذایی کامل ماکارانی، پوره سیب زمینی، کره بادام زمینی، حلوای تنتنایی و تنقلات به همراه داشتم. البته دو بطری ۱.۵ لیتری به همراه داشتم که یخ زده بود. عده ای از کوهنوردان دماوندی اتاقی را در پناهگاه به قیمت ۲۰۰،۰۰۰ تومان اجاره کرده بودند شب را با آنان به سر بردم. صبح ساعت ۴ پس از صرف صبحانه به سمت قله حرکت کردم و ساعت ۱۰:۳۰ موفق شدم برای مرتبه هفتاد و یکم، فاتح قله دماوند شوم. ”